آدمها چند دستهاند: برخى «مرد دیروز»اند و پیوسته در اندوه گذشته از دست رفته به سر مىبرند. اینان کسانىاند که در «دیروز» زندگى مىکنند. شعارشان «اى کاش» است و کارشان «حسرت و افسوس». وِرد زبانشان این است که «اى کاش چنین و چنان مىکردم!» و «اى کاش چنین و چنان مىشد!».
عدّهاى دیگر «مرد فردا» هستند و همواره در آرزوهاى طلایى خود سیر کرده و در خواب و خیال خود، کاخهاى فراوان خوشبختى مىسازند. اینان زندگى رؤیایى داشته و پیوسته در حال بلند پروازى و خیال بافىاند. تنها نصیب مردان رؤیایى این است که براى لحظاتى چند، مست فرداى خیالى خود شوند.
در مقابل این دو گروه، کسان دیگرى وجود دارند که «مرد امروز»اند. مردان امروز نه عمر خود را در حسرت گذشته تباه مىکنند و نه در خیال بافى و رؤیاپردازى تلف مىسازند. اینان نه در دیروز زندگى مىکنند و نه در فردا، و هم اینان «مردان موّفق» روزگارند. انسانهاى موفّق کسانىاند که موفّقیت خویش را نه در دیروزِ از دست رفته مىیابند و نه در فرداى نیامده، نه حسرت گذشته را مىخورند و نه به رؤیاى فردا مىپردازند، و لذا رنجور و افسرده و ناامید و بىانگیزه نیستند. در زندگى پربار و سرشار از موفّقیت پیشوایان دین، هرگز دیده نشده است که حسرت دیروز، آنان را ناامید و ناتوان ساخته باشد و رؤیاى فردا، بى انگیزه و ساکن؛ بلکه همواره پرنشاط و امیدوار و پرتحرک بودهاند؛ چرا که موفّقیت خویش را در «امروز» جستجو مىکردند. مردان موفق، به خوبى مىدانند که موفّقیت در «نیستى» شکل نمىگیرد؛ بلکه در مزرعه «هستى» و در این هستى، گل موفّقیت مىروید.
شما از کدام گروهید؟ مرد دیروز؟ مرد فردا؟ و یا مرد امروز؟ شما موفّقیت را در چه مىدانید؟ در نیستى یا در هستى؟ اگر مرد امروزید و موفّقیت را در «هستىها» مىجویید، مطمئن باشید که موفّقیت در انتظار شماست.
لیست کل یادداشت های این وبلاگ
