5. نام دوستان را بخاطر بسپارید و آنان را با بهترین نام یاد کنید

اذا احـب احـدکم اخاه المسلم فلیساءله عن اسمه ابیه و قبیلته و عشیرته ((49))

پیمغبر اسلام - صلى الله علیه وآله - در یـکـى از مـسـافـرتـهـائیـکـه بـهـنـدوسـتان رفته و تنها و بدون رفیق به شهر "بنارس " مسافرت کرده بودم و کسیکه بنا بود میزبان من باشد اتفاقا در آن شهر نبود و فشار زیادى در اثـر تـنهائى در آن غربت بمن وارد شده بود، تنها چیزیکه مرا از تنهائى نجات داد و محبت مـرا در دل یـک نـفـر انـداخـت ایـن بـود کـه وقـتـى در قـطـار نـشـسـتـه بـودم در مـقـابـل مـن مـرد هـنـدوئى نـشـسـتـه بـود کـه او هـم تـنـهـا بـود از او سـؤ ال کـردم اسـمـت چـیـسـت ؟ او اسـمـش را گـفـت من در طول راه چند مرتبه او را صدا زدم و اسم او را تـکـرار کـردم او یـقـیـن کـرد که من اسم او را یاد گرفته ام بمن علاقه پیدا کرد و لذا فرداى آنـروز کـه بـاز مـرا در یـکـى از خـیـابـانـهـاى بـنـارس دیـد فـوق العـاده خـوشـحـال شد و تا وقتى میزبان من به شهر بنارس برگشت او بمن محبتهاى فوق العاده اى نـمـود ایـنـجـا مـتـوجـه شـدم کـه یـکـى از بـزرگـتـریـن وسـائل مـحـبـوبیت از نظر اسلام اینست که نام دیگران را بخاطر بسپارم و آنان را با همان نام که دوست تر مى دارند صدا بزنم زیرا یکى از غرایز مهمى که در بشر حکومت مى کند حس جاه طلبى و آرزوى بزرگى است .

اسـلام فـرمـوده یگانه خوى و خصلت زشتى که همه جا با اکثر نوع بشر وجود دارد همین صفت است :

"فـرویـد" روانـشـنـاس مـعروف مى گوید:

"همه اعمال ما از دو آرزوى اساسى برمى خیزد یکى آرزوى شهوانى دیگرى آرزوى بزرگى ".

همه افراد مایلند نامشان مشهور گردد و ببزرگى یاد شود.

کسى که اسم دیگران را با عظمت یاد مى کند و همیشه محبوب القلوب است .

شـخـصـى کـه بـتواند نام دیگران را در دفترش ضبط کند و همیشه آنان به بهترین نام صدا بزند توانسته که دوستان را با خود همراه نماید و آنان را در شدائد یار و مددکار خود سازد.

پـس روى ایـن اصـل نـام هـمه افراد را باید ببزرگى و عظمت یاد کنید تا بتواند باین وسیله شخصیت افراد را براى آنان محسوب دارید.

فـرامـوش نـمى کنم که یکى از رفقا و دوستانم بر سر قله کوهى که بالا رفتن بر آن قله ، بـسـیار دشوار بود نام خود را بر سنگى با زحمت زیاد نقش نموده بود و همه ساله وقتى با رفـقاى خود بدامنه آن کوه مى رفت آن جوان با اصرار زیادى خواست رفقاى خود را بر آن قله بـرسـانـد و نـامـش را بـانـان نـشـان دهـد و اگـر هـم تـنـهـا از آنـجـا عـبـور مـى کـرد بـسـیـار مایل بود که برود و نام خود را ببیند.

شـایـد شـمـا هم زیاد متوجه شده باشید که اگر در کتاب یا مجله اى نام شما با عظمت یاد شده باشد شما بان کتاب و مجله علاقه دیگرى خواهید داشت .

هـمـینطور اگر شخص نام شما را با عظمت در دفتر و یا سینه خود ضبط کرده باشد شما بان شخص علاقه مفرطى دارید.

ایـن مـوضـوع مسلم است که اگر کسى دچار راننده بى ملاحظه و یا فرد بى بند بارى گردد بـهـتـرین وسیله براى تحریک عواطفش اینست که او را با همان نامیکه دوست تر دارد یاد کند، و اگر طرف صحبت شما کسى است که بسخنانتان گوش نمى دهد اگر با نام خطابش کنید مسلما تمام توجهش بشما خواهد شد.

پس با هر کس که مى خواهید رفاقت کنید در اولین بار براى محکم نمودن دوستى و آشنائى از اسم و فامیلش سؤ ال نمائید.

از پیغمبر اسلام - صلى الله علیه وآله - رسیده که فرموده :

اذا جـاء الرجـل فـاسـئله عـن اسـمـه واسـم ابـیـه ومـمـن هـو فـانـه اوصل للمودة .

وقـتـى کـه به دیگران برخورد مى کنید بگوئید نام شما چیست اسم پدرتان چه بوده از کدام قـبـیـله و جـمـیـعـت مـى بـاشـد. و چون این عمل خود زودتر دوستان را به یکدیگر نزدیک مى کند محبوبیتى در بین آنان برقرار مى سازد.