انتظار و آماده بودن نخستین شرط وفادارى است، آراستگى رفتار وپیرایش کردار و همانندسازى جلوه هاى زندگى با الگوهاى پذیرفته شده امام، نمادهاى آمادگى است.

«هر یک از شما خودش را براى خروج قائم آماده کند و لو با تهیه یک تیر، که اگر خداوند این آمادگى را در نیت شما ببیند امیدوار هستم که خداوند در اجلتان مهلت دهد تاظهور او را درک کرده از اعوان و انصار آن بزرگوارباشید.»1

زیباترین اثر انتظارِ همراه با آمادگى، شکل دهى شخصیت و ساماندهى زندگى بر اساس معیارهاى دینى است، در اینصورت شایسته این بشارت خواهیم بود:

« خوشا بحال پیروان قائم ؛ آنانکه در دوران غیبت، ظهورش را به انتظار مى کشند و در عصر ظهورش درپیروى از او پاى مى فشارند، آنان اولیاء خداوند هستند که نه ترسى در دل و نه از چیزى واهمه دارند.»2