دلیل شیعه بر اینکه امام دوازدهم آن‌ها هنوز زنده است چیست؟ در حالیکه در همان سردابی که مدعی‌اند غیبت صغری از آن‌جا شروع شده است از دنیا رفته است.جواب اجمالی:

در پاسخ این سؤال بیان می‌شود که: اصل مهدویت و انتظار مصلح جهانی مورد اتفاق تمام ملل و ادیان و مذاهب می‌باشد و هر دینی منتظر منجی می‌باشد و دربارة حیات امام زمان ـ عجل‌الله تعالی‌فرجه الشریف ـ این امر غیر ممکن نمی‌باشد ، زیرا در قرآن صریحاً افرادی از اولیاءالله ذکر شده‌اند که دارای عمری طولانی بوده‌اند و اهل سنت هرگز در صحت این روایات شک نمی‌کنند به علاوه روایات زیادی نیز دلالت بر وجود امام عصر ـ عجل الله تعلی فرجه الشریف ـ دارد.

جواب تفصیلی:

یکی از مسائلی که جزئیات آن مورد اختلاف شیعه و اهل سنت است مسئله مهدویت می‌باشد. این مسئله دارای ابعاد مختلفی می‌باشد. مسائل مورد بحث در مهدویت عبادتند از: 1) اصل مهدویت و انتظار ظهور امام زمان ـ عجل‌الله تعالی فرجه‌الشریف ـ  2) امامت امام زمان(عج) درسن پنج سالگی و طـول عـمر امام زمان 3) فلـسفة عقیده شیـعه به وجـود امـام زمان(عج).

مسئله اول نه تنها مورد اتفاق شیعه و اهل سنت می‌باشد بلکه تمام ملل و فرق و ادیان منتظر ظهور مصلحی کل می‌باشند تا در آخر الزمان بر این عالم حکومت کند و بشریت را از ظلم رهایی بخشد. در زبور داود در این باره می‌خوانیم که: « ... اما منتظران خداوند وارث زمین خواهند بود هان بعد از اندکی شریر نخواهد بود...اما صالحان را خداوند تایید می‌کند... زیرا آنانکه از وی برکت یابند وارث زمین گردند.... و اما نسل شریر منقطع خواهد شد، صالحان وارث زمین خواهند بود و ... [1]».

در این باب زبور داود از ظلم و ستم و شر، سخن به میان آورده است و بیان شده که شر و ستم از بین خواهد رفت و صالحان وارث زمین خواهند شد. قرآن مجید نیز از این واقعه از زبور خبر داده و فرموده است: «ولقد کتبنا فی الزبور من بعد الذکر ان الارض یرثها عبادی الصالحون»[2] . (ما در زبور نوشتیم که بندگان صالح من وارث زمین خواهند شد.)

در اناجیل اربعه نیز آمدن «پسر انسان» خبر داده شده است و به مردم دستور انتظار داده شده است[3].

دراسلام نیز بر اساس آیات و روایات نبوی مردم باید به انتظار روزی باشند که شخصی از اهل بیت پیامبر(ص) و از فرزندان فاطمه ظهور کند و بساط ظلم و ستم را برچیند و جهان را پر از عدل و داد نماید.

این عقیده در اسلام امری مسلم و غیر قابل انکار می‌باشد. تا جایی که محی الدین عربی حنفی در فتوحات مکیه جلد 3 باب 366 تحت عنوان «وزراء المهدی ـ عجل‌الله تعالی فرجه‌الشریف ـ » بحث مفصلی را مطرح کرده و حتی شمائل حضرت را توضیح داده و به نام مبارک او اشاره می‌کند.

ابن حجر در کتاب «الصواعق المحرمة» در شرح حال ائمه دوازده گانه به تفصیل سخن گفته و بابی به نام «الایات التی وردت فی ذریه فاطمة ـ علیها سلام ـ » و «الایات التی وردت فی فضائل اهل البیت» منعقد کرده است و در رابطه با حضرت مهدی ـ عجل‌الله تعالی فرجه‌الشریف ـ آیات زیادی را مطرح کرده است.

در سنن ابن داود که یکی از کتب صحاح اهل سنت است بابی در این رابطه به نام «کتاب المهدی» موجود است. در سایر کتب و صحاح اهل سنت روایات زیادی در این باره ذکر شده است. در این‌جا تنها به نقل سه روایت اکتفا می‌کنیم و اهل تحقیق را به کتب مفصله ارجاع می‌دهیم:

1ـ در روایات نبوی در بسیاری از کتب اهل سنت آمده است که: «لاتقوم الساعة حتی یلی رجل من اهل بیتی یواطؤ اسمه اسمی»[4]. (قیامت بر پا نمی‌شود مگر این‌که مردی از اهل بیت من که نام او همانند نام من است (محمد است) زمام امور را در دست گیرد).

2ـ جابر بن سمره نقل می‌کند که : «قال النبی ـ صلی‌الله‌ علیه و آله ـ : یکون اثنا عشر امیراً کلهم من قریش»[5]. (بعد از من دوازده امیر که همگی از قریش می‌باشند خواهند آمد).

3ـ رسول خدا ـ صلی‌الله‌ علیه و آله ـ فرمود که: «المهدی من ولد فاطمه»[6].

اما مسئله دوم و سوم مورد اختلاف شیعه و اهل سنت قرار گرفته شده است. از این دو مسئله، مسئله دوم بیشتر مورد نزاع و بحث قرار گرفته است. مسئلة دوم خود به دو بخش تقسیم می‌شود.

الف: امامت حضرت مهدی(عج) در سن پنج سالگی ب: طول عمر آن حضرت.

چون شبهه در رابطه با طول عمر آن‌حضرت می‌باشد در این جا به طور اختصار به این قسمت پرداخته می‌شود.

در رابطه با این مسئله ما از طریق قرآن و حقایق دینی سخن می‌گوئیم، گر چه بر اهل فن پوشیده نمی‌باشد اگر چه این مطلب که امام زمان(عج) در سرداب از دنیا رفته است نیاز به دلیل و برهان است ولی از آن جا که فرض بر این است که طرف سخن و صاحب شبهه کسانی هستند که قرآن را پذیرفته و به حقانیت آن معتقدند، می‌گوئیم نباید برای شما عمر طولانی یک ولی از اولیاء خدا مایة تعجب باشد، زیرا قرآن کریم دربارة افراد گوناگون عمرهای طولانی ذکر کرده است. در رابطه با حضرت نوح ـ علیه السلام ـ می‌خوانیم که او تنها قبل از طوفان 950 سال در بین قومش بوده و پس از طوفان هم مدتی زنده بوده است. «فلبث فیهم الف سنة الا خمسین عاماً[7]» تا جایی که در تاریخ عمر حضرت نوح ـ علیه السلام ـ را 2500 سال هم گفته‌اند.

هم‌چنین در رابطه با حضرت مسیح ـ علیه السلام ـ وفتی یهودیان گفتند که ما او را به دار آویخته‌ایم، قرآن کریم نظر آن‌ها را رد می‌کند و می‌فرماید: «خداوند عیسی را به آسمان برده است» «و ما قتلوه یقیناً بل رفعه الله الیه[8]» (او یقیناً کشته نشده بلکه خدا او را به سوی خود بالا برده است). بنا براین طبق آیات فوق و روایات زیادی که در این باره از پیامبر اسلام ـ صلی‌الله‌ علیه و آله ـ وارد شده است حضرت نوح ـ علیه السلام ـ عمری طولانی داشته و حضرت مسیح نیز در حدود دو هزار سال است که زنده است. پس چگونه نسبت به عمر امام زمان(عج) این همه خدشه وارد می‌شود و آن را بعید فرض می‌کنند؟ به علاوه در تاریخ معمّرین بسیاری را نام برده‌اند که هر یک با این‌که بعضی ولی خدا نبوده‌اند عمرهای طولانی داشته‌اند. بالا تر از همه این‌ها، ما که خدا را قادر مطلق می‌دانیم چه بعدی دارد که روی مصالحی خداوند ولی خود را در مدتی طولانی حفظ نماید و او را دور از دسترس دیگران و غایب از دید مردم نگه بدارد و از این طریق بندگان خود را آزمایش نماید.

به هر حال مهم این است که از نظر قرآن کریم عمر طولانی برای یک انسان ممکن است و تعجب این است که کسانی که به آیات فوق عقیده دارند به طول عمر امام عصر(عج) به شدت اعتراض می‌کنند و آن را منکر می‌دانند در حالی که وقتی چیزی ممکن شد، فرقی بین مصادیق آن نمی‌باشد.

عیسی مسیح ـ علیه السلام ـ زنده بماند یا مهدی موعود(عج) هر دو برای خدا ممکن است و مانعی ندارد.

«والسّلام»